لکھاری زاھد اقبال بٹ
دنیا وچ دھن دولت اکٹھی کرنا اٹکل اے دانائی نھیں ، دھن شریر وچ نہ سماندا اے تے نہ ھی جگاندا اے ، ایہ تاں بس وہم ٹھکُوسلا اے جو انساناں اندربدو بدی جپھی لائی بیٹھا اے انسان وی اس وہم نوں چُمدا چٹدا تے سوھنے رنگیلڑے پلنگ اتے بٹھائی رکھدا اے . اس دھن وہم بماری دیاں اپنیاں لوڑاں تھوڑاں ، شطرنج چال ہشیاریاں نیں ، اُچے لمے شملے تے ول کھاندیاں خُماریاں نیں ، ایس دھن نے ھوشاں دے ھوش اڈائے دتے ، زمین دے سارے بال اکو ساہ وچ اپنی گود کھڈا دتے .ھرام حلال دی کیہ پُچھ گچھ کرنی ، سُور بکرے دے گوشت اکٹھے پکا دتے ، جو آپسی سُکھ چین بھروسہ سی پلے بدھا ، دھن اجیئا موت ناچ نچایا ، کُھنگروواں دی اک تھاپ اتے سب کجھ گواء بیٹھے ………
318
