لکھاری زاھد اقبال بٹ
” سچ ” سنگ تراشا ،لوہارا تے سنیاریاں دا کم نھیں تے نہ ایھدے پچھے ترکیباں ، تدبیراں تے یلغاراں لکیاں تماشے ویکھ رھیاں نیں ۔ایہ ھلڑ بازیاں ،چمتکاریاں ،اجاراداریاں ،ٹھیکیداریاں ایھدے وییہڑے جمیاں نھیں ، ایھنوں گڑھتی نھیں شاھجھاناں دی تے نہ ھی مالکی اے خان خاناں دی،ایہ نہ بال بن کھیڈیا تے نہ ھی مانواں ایھدے ھتھی لنگوٹ ھنڈائے ،ایھ تے بس ” ہوا ” وانگوں کندھا پاڑھیا بنا لنگھ جاندا اے ، ایھ اوہ چانن اے جو محسوس کرن دی کفیات نال ، بنا وتکرے چپ چپیتے حیاتی وچ چانن گھولدا، کھلاردا اپنے سنگ رلاندا ، بنا گنتری کردیاں ٹری جا رھیا اے -جھیڑے ،کھڑے، تیرے میرے ، پھیرے تے پھیرے، اچے نیوے بنیرے ایھدے ویھڑے جمےای نھیں تے نہ ھی ایھدے میچے میلاں فرلانگاں دے تے نہ ایھدے کوئی رھتل ،گور ٹھکانے نیں تے نھیں لوڑہ ایھنوں واجیاں تو طیاں دی تے نہ ھی درآمد کیتیاں ” جوڑیاں ” دی۔ اس دے انگ وچ دھشت گردی تے نہ ھی غنڈہ گردی اے ،بس امن ،سکون ، شانتی ایھدی مرضی اے سچ پچھیں ایھدی شرافت اپنے آپ پئی پلدی اے ، چپ چپیتے ویھڑیاں نوں نکوں نک پئی بھردی اے . ایھدی چال ” چال ” نھیں بس حال ای حال اے۔۔۔ مترا ۔۔۔ ایہ کھیڈ نھیں عقل دے انھیاں دی ، سچ تاں ” تاپ ٹکور ” کھیڈ اے صدق صفا دی۔ چل ایھنوں چک گود کھڈائیے ، لڑن پھڑن گھڑن توں جان چھڈائیے ۔۔۔۔مترا۔۔۔ لڑن پھڑن گھڑن توں جان چھڈائیے ۔۔
760
