لکھاری زاھد اقبال بٹ
اجوکے سمے دا انسان جس طرحاں دے مندے وطیریاں نال جی رھیا اے اس طرحاں اوہ زیادہ چر کاڈہ نھیں کڈہ سکدا کیونجے تکنیکی طریقیاں نال جیون جینا ھوش مندی نھیں اپنے آپ نال ویر کمانا اے اس طرحاں جیون جین نال اکا چس نھیں آوندی تے دوجے پاسے لوکاں نال ڈنگ ٹپائو جھوٹی چاھتاں دا ویھار جسیاں وچ پھیلیا نرا زہر اے تے ایہ کڑتن تے ٹچکر انسان نوں انساناں توں وکھ کریندی اے جے ایہ چکر دیون والے معاملے انج ای ٹر دے رھے تے انسانیت دا بچنا اوکھا ھو جاسی اس مندے تے غیر انسانی لکھاں پھیراں دی انیں انتی دی بھاری چنی ھر دے سر اتے آونی اے تے بھکی زمین نے اندر کردیاں منٹ نھیں لاوناں ،اجوکے سمے دے انساناں نوں ول فریب دے دھاگیاں توں جلدی جان چھڈاون دا آھر کرنا چاھیدا اے ایھدے لئی انساناں نوں اپنے آپ نوں بدلنا پوے گا یاں فیر اس زمین نوں خالی کرنا ھووے گا،یاں فیر ایس زمین اتے اجیھے انساناں دی لوڑ ھے جو زندگی نال نفرت دی تھاں پریت کرن گے، زندگی نال محبت کرن گے اوہ ھر حوالے نال مثبت ھوون گے اوہ کسے وی حوالے نال منفی نھیں ھوون گے اوہ اجیھے انسان ھوون گےجوزندگی دا لمحہ لمحہ خوشی نال جیون گے اوہ زندگی نوں سزا نھیں سمجھن گے سگوں اوہ ایس نوں تحفا سمجھن گے۔ اوہ محبت دیاں کفیتاں توں خوفزادہ نھیں ھوون گے سگوں اوہ اوھدا آدر کرن گے۔آزادیاں نال رشتے بنا کے حیاتی جیون گے تے محتاجیاں توں جان چھڈا کے جرآت نال جیون دا نواں بیج بیجن گے جھدی بیجائی ھر روح کرے گی… ۔سجناں اجے محتاجی داڈکا موجود اے ،محتاجی نال جیون جینا بزدلی ھے اتے آزاد رھنا ھی جرآت اے ۔اس دلدل وچوں نکلن لئی سانوں پیر پٹنے پین گے سانوں پھلاں نکے نکے عمل شروع کرنے ھوون گے یعنی کدی پڑھیار نوں استاد بن جانا چاھیدا تے کدی استاد نوں پڑھیار تاں جے سکھن دا سانجھا عمل جاری رہ سکے ، اسطرحاں کدی ڈاکٹر نوں روگی بن کے تے کدی روگی نوں ڈاکٹر بن کے اس عمل توں گزرنا چاھیدا ای ۔پڑھیار تے استاد ، ڈاکٹر تے روگی دا رشتا آپس وچ وکھو وکھ نھیں ھونا چاھیدا سگوں اک دوجے کولوں سکھن دی کھیڈ کرنی چاھیدی اے۔ ایہ اک ٹیم اے اس طرحاں علاج کرن والا اس مرض دی ڈاھڈی پیڑہ نوں سمجھن وچ آسانی محسوس کرے گا۔ ایسے طرحاں بعض ویلے مرداں نوں اپنے گھر والیاں نال رل کے کماں وچ ہتھ ونڈاون دا تجربہ کرنا چاھیدا اے تاں جے اوہ اپنے گھر والیاں دیاں اوکھتاں ، اوکڑاں اسانی نال سمجھ سکن —–
972
