علموں بس کریں او یار۔۔مورت، عون جعفری

علموں بس کریں او یار
اِکّو اَلف تیرے دَرکار
علم نہ آوے وچ شمار
اِکّو اَلف تیرے دَرکار
جاندی عمر نہیں اَتبار
علموں بس کریں او یار
پڑھ پڑھ لکھ لکھ لاویں ڈھیر
ڈھیر کتاباں چار چُفیر
گردے چانن وچ اَنھیر
پچھو راہ ؟ تے خبر نہ سار
علموں بس کریں او یار
پڑھ پڑھ کر لکھ لکھ کر ڈھیر لگا لیا۔
پڑھ پڑھ شیخ مشایخ کہاویں
بے علماں نوں لٹ لٹ کھاویں
چھوٹھے سچے کریں اِقرار
علموں بس کریں او یار
پڑھ پڑھ نفل نماز گزاریں
اُچیاں بانگاں چانگاں ماریں
منبر تے چڑھ واعظ پکاریں
کیتا تینوں علم خوار
علموں بس کریں او یار
پڑھ پڑھ مُلاں ہوئے قاضی
اللہ علماں باجھوں راضی
ہووے حرص دنوں دن تازی
تینوں کیتا حرص خوار
علموں بس کریں او یار
بوہتا علم عزازیل نے پڑھیا
جُھگا جھاہا اوس دا سَڑیا
گل وچ طوق لعنت دا پَڑیا
آخر گیا اوہ بازی ہار
علموں بس کریں او یار
جد میں سبق عشق دا پڑھیا
دریا ویکھ وَحدت دا وڑیا
گھمن گھیراں دے وچ اَڑیا
شاہ عنائت لایا پار
علموں بس کریں او یار
بلّھا رافضی نہ ہے سنی
عالم فاضل نہ عامل جُنّی
اِکو پڑھیا علم لدّنی
واحد اَلف میم دَرکار
علموں بس کریں او یار
علموں بس کریں او یار