لکھاری … زاھد اقبال بٹ
تیرے ساڑھاں دی کرودہ ٹکور میرے کسے کم نھیں ، مینوں تاں بس لگی لگن دی اگ دھمال دی اک دھارچاھیدی اے ۔ فکر فاقے ، خاکے جھاکے ، گنتی منتی دے کھاتے ، سنگ ھنڈاون رضائیاں ، مینوں نھیں چاھیدیاں . الیکیاں لہراں ، بہراں ، ترلے منتاں کردیاں نہراں ، اجئے بندی واناں دیاں ساراں ساریاں ، مینوں نھیں چاھیدیاں ۔ سیج وچھیاں ریجھاں ، گاٹے لگیاں پینگاں ، ایہ وٹے سٹے دیاں ریتاں ، مینوں نھِں چاھیدیاں ۔ ایہ فقر فنکار اڈاریاں ، سبھے وپار دیاں ماریاں ، سو سو ھتھاں لگیاں چچڑ خماریاں ، مینوں نھِں چاھیدیاں ۔ … مترا ….. مینوں نھیں چاھیدیاں .
661