برصغیر پاک و ہند دی تریخ انتہائی دلچسپ اے جتھے کئی تہذیباں اتے مذاہب اکٹھے رہے نیں ۔ہالے وی آزادی مگروں کئی مذہب اکٹھے رہندے نیں تے انسانیت دا اک روشن مکھ دیکھن نوں ملدا اے ۔
بھارتی پنجاب دے علاقے ہرگوبندپور وچ موجود اک اجیہی مسئت اے جیہدی حفاظت نہنگ سکھ کردے نیں، نیلے کپڑے پائے سکھ مسیت دی رکھوالی لئی ہر دم چوکس تے تیار تلواراں تے
کرپاناں پھڑے کھلوتے ہوندے نیں،1940 دی دہائی دے آخری ورھیاں وچ جد ہندو، مسلمان، سکھ مذہب دے نام ات اک دوجے دے ویری بن گئے س جدوں مندر، گردوارے تے مسیتاں ڈھائی جا رہی سن، نہنگ سکھاں دے سردار ولوں اعلان کیتا گیا کہ جے کوئی ایس مسیت(مسجد )نوں نقصان پہنچائے گا تاں اوہ اوس نوں قتل کر دین گے، اوہ دن تے اج دا دیہاڑ ایہہ مسجد اوہناں دی نگرانی وچ اے ۔
مسجد کی محرابوں پر لکھی آیات مدھم ہوچکی ہیں، ٹائل پر قلم كاری سے بنے بیل بوٹوں کے رنگ جگہ جگہ سے اڑ گئے ہیں،مگر آس پاس پلستر اور بنا پلستروالے مکانات اور درختوں کے درمیان سے نظر آتے گنبد اس کے مسجد ہونے کی گواہی دیتے ہیں۔
گذشتہ 35 برس سے مسجد کی دیکھ بھال کرنے والے بابا بلونت سنگھ کہتے ہیں کہ ‘یہاں کا چودھری گرو صاحب کو بہت برا بھلا کہتا تھا۔ ایسا کتابوں میں لکھا ہے۔ جنگ ہوئی جس میں وہ ہار گیااور مارا گیا۔ گرو نے کہا یہاں مندر نہیں بنے گا، گردوارہ نہیں بنے گا اور اس جگہ پر مسجد کی تعمیر کروائی۔بابا بلونت سنگھ کے ساتھ موجود رجوت سنگھ کہتے ہیں، ‘گرو ہرگوبند ظلم کے خلاف لڑے. مذہب کے لیے نہیں۔ اس لیے انھوں نے لوگوں کے لیے یہ مسیت بنوائی۔
781
es masset da fasla lahore te multan de faslay toun ghat hae par gwandi hukmran dojay punjab wich awani jawni
gurdwaran di takreeban wich hi visa denday haen ya mazaran de urs te india walon vis mil janda hae.
koi enhan noo samjhaye..
dakki hui je te sif