لکھاری . زاھد اقبال بٹ
لینگویج دے لفظاں دے اظہار پچھے تھاڈے اندر کیہ چل رھیا ھوندا اے ساھمنے والے بندے نوں ایھدا اندازہ نھیں ھوندا کہ لفظاں پچھے چھپی حقیقت کیہ اے ، لفظاں دی ورتوں کجھ ھور ھو رھی ھوندی اے تے دماغ اندر کجھ ھور سینٹیمنٹس دی لہر چل رھی ھوندی اے ۔ لفظاں تے امو شنز وچ اک وکھری تضاد دی جنگ چل رھی ھوندی ، جھدا دونواں دھراں نوں علم ھی نھیں ھونداکہ ایہ موجودہ سیچوایشن دی کیمسٹری سماجی بنتر وچ کنی تباھی پھیر رھی ھوندی اے۔ ھر انسان اندر حساسیت دی intensity وکھو وکھ ھوندی اے تے کس درجے اتے ھوندی اے، ایکٹ تے ریسپونس ویلے پتا لگدا اے کہ اوھدی شخصیت دا قد کاٹھ کیہ اے ، اوہ اپنے قد میچےدے حساب نال حساسیت ،خیال تے عمل کر رھے ھوون گے ۔عام طور پوری انسانیت دی خدمت دے دعوے ، لفظاں راھیں کرنا آسا ن ھوندا اے ، ساری دنیا نال محبت دیاں پینگھاں چھوٹنا آسان اے ، فاصلاتی محبت کرنا اسان اے ، سگوں اسیں فاصلے دی محبت دے ورلڈ کلاس چیمپئین آں ، جو شخصیت بھاویں تھانوں بہت عزیز ھووے ، تھاڈی جند جان ھووے پر جے اوہ تھاڈے گھر ڈیرے لاون لئی ، مستقل تھاڈا بھلا کرن لئی تشریف لے آون تے تھاڈے ویہڑے وچکار ھر آون جاون والیاں نال گل بات دا سلسلا شروع کر دیون ،تھاڈے سوالاں دے جواب دینا شروع ھو جاون ، جدوں تھاڈی پرائیویسی داء اتے لگنی شروع جائے…. تاں مترا ۔۔۔۔۔ فیر تیری محبت دی ایہ راگنی دی کاڈھ کڈھنی اوکھی آں ۔ کیونجے غیر موجود نال محبت کرنی ، نبھانی سوکھی، نہ سوال نہ جواب ، نہ تکرار نہ اقرار تے نہ ھی ان پانی نہ کوئی جنج چڑھانی ، پر جتھے سوالاں دے جواب ھوون اوتھے محبت نبھانی ، کرنی اوکھی ، نتیجے وچ ھولے ھولے تھاڈی محبت والا چارٹ چھیتی نال نکو نک ھو جاسی تے تھاڈے سر سوار محبت دا خمار منٹاں وچ لیہ جا سی ، لحاظا بندر ٹھنیاں اتے چھلانگا ماردا چنگا لگدا اے گھر وچ نھیں ۔۔تے میں گل کر رھیاں ساں لفظاں دی ، حقیقت وچ کسے دوجے انساناں بارے بھانویں وجود اندر نفرت ،بغض ڈیرے لائی بیٹھی ھووے پر کمال نال چنگے لفظاں دی چون کر کے اک دوجے نال میل ملاپ جاری رکھنے آں پر اکھاں وچ پھیلی درجہ بندی ،گھرائی تے مھادرے دی ویری ایشن اتے ہیر پھیر چھپائے نھیں چھپدے تے دوجا انسان تھاڈے چہرے دیhypocrisy ھیپو کریسی دی فلم مسلسل ویکھ رھیا ھوندا اے ۔ ساڈیاں اکھاں وچ معصومیت دیاں گھرائیاں ،غمناکیاں ، ساڈی زبان دی بے حسابی جادوئی “ویری ایشن ،ساڈے ھتھاں وچ transform عاجزی دا چھپیا رت ،تے غصے نال آلودہ کمبدے ہتھ ، کرودھا بھرے دماغ ، درست سیچوایشن توں ہٹ کے پسند تے نہ پسند لفظاں دی بنیاد اتے اپنی مرضی نال لفظاں دی چون کردے نیں جو سماجی ویھار نوں ڈکرے ڈکرے کر چھڈ دا اے ۔ ایس طرحاں ڈنگ ٹپائو لگائو دا سلسلا جاری رھندا اے ،انسانی وجود اندرنی دوغلی پالیسی موجب دلدل وچ ڈبدا جا رھیا اے تے لفظاں اندر پھیلیاں پیڑاں ، محبت دیاں سمندروں ڈونگھیاں کفیاتاں ، گھرائیاں ، نفرت وچ ڈبیاں روحاں، خون وچ لت پت گل پئیاں خوف دیاں زنجیراں ، ھر پاسے پھلییاں زورآوراں تے جھوٹاں اتے جھوٹ بولن والیاں دیاں کندھاں اتے لٹکیاں تصویراں نوں اپنے مقصد لئی ورتیا جا رھیا اے… انج جاپدا اے جیویں ایہ دنیا طالب ای مطلب دی اے ۔۔۔مترا ۔۔۔۔ اک واری زباناں دے لفظاں پچھے چھپیاں رمزاں دھیان نال تاں ویکھ ، ایھنوں ورتن والیاں دیاں حرکتاں تے خلقتاں تاں ویکھ۔ ایہ لفظاں دے جال کس ٹکنیک نال وچھائی رکھدے نیں ایھناں دیاں پھرتیاں تے ویکھ، شاطر شکاری دی شکار کرن دی چال تاں ویکھ۔ فیر بے زباناں دی جان کنج شکنجے اندر آئی ” ایس کڑکی” (چوھے پحڑن والا آلہ ) دا کمال تاں ویکھ ۔ایہ کس طرحاں اپنی مرضی نال لفظاں دا پرچار کردے نیں اجیئے جادوگراں دی جادوگری تاں دیکھ۔ مڑ مڑ اکو ای سبق رٹاندے اس خلقت نوں ،ایھناں دی اس ہٹ دھرمی دی بنیا د تاں ویکھ۔ ۔۔۔ پر مترا میری گل دھیان نال سن ۔۔۔۔۔۔ ھن میٹا فزکس ( Metaphysics ) دا کمال تاں ویکھ، بناں سنگھ پھاڑیاں ، چیخیاں خموشی نال صدیاں توں وچھی چادر ، چند دیھاڑیاں وچ لپیٹ دتی ،میٹا فزکس دا ایہ کمال تے ویکھ۔۔
830