لکھت، محمد اکرم
توکیہ جانے یار فریدا، روٹی بندہ کھاجاندی اے،
ایہہ منی گل بابا فرید دی کہی ہوئی اے جدا سادہ مطلب ایہہ وے پئی روٹی دا پربندھ کرن لئی بندہ جیہڑے ہڈ پیر تروڑ دا اے اک ویلا آندا اے،اوہ اوس بندے نوں آپ کھا جاندی اے،ایہہ وڈی تے سوہنی گل اے پئی جیہڑے دُکھاں نال آپ لئی تے اپنے ٹبرلئی حیاتی دا کولہو گھیڑ کے روٹی تے سوہلاں دا سالن پکاون لئی آہیں دا بالن بالدے رہے اوہیو کامیاب رہے، بھانویں اوہناں دی حیاتی وچ قدر کیتی گئی تے اوہناں دے گزرجاون مگروں حیاتی تے گھیڑے ویلا لنگھن مگروں ای سمجھ آندے نیں، ایتھے ایہہ وی کہہ دیئے، پئی سمجھ ون تے سہی کیوں جے سانوں ایہہ وی پتہ اے کئیاں نوں، جیویں کدی سمجھ نئیں آندا کیوں جے ہورے اوہ پتا ای نئیں لواناں چاہندے اوہ ہورے لوئی دی بُکل وچ اک مچ ہوئے رہناں چاہ دے نئیں پر ہن ایہہ وی سمجھ لئیے پئی روٹی بندہ کھا جاندی اے دا اک ہور مطلب وی اے۔ روٹی دے پچھی انی دوڑ وی بندہ کھا جاندی اےتے نالے جیہڑی روٹی تے جنی روٹی اسی کھانے آں اوہ وی بندہ کھا جاندی اے. جیہڑی روٹی اسی کھا رہیے آں اوہ اینی سواد لی بنا دتی گئی اے اسی اوہ کھائی جانے آں پر اوہ سانہوں کوئی طاقت یا فائدہ نئیں دے رہی الٹا نقصان تے بیماریاں دے رہی اے. اک چھوٹی جئی گل کرکے واپسی ایس گل تے آواں گے پئی روٹی کدوں حیاتی دا وچلا نقطہ بنی۔ جدوں کھیڈ، وتارے،آپسی پیار محبت کٹیا تے روٹی ای سب کجھ بن گئی۔ زیادہ پرانی گل نئیں پر لہور ورگے شہر وچ جدوں سینما ٹٹن لگ پئے، تھیٹر ویران ہوئے تے گل بات کرن دیاں تھاواں سوڑیاں پیاں تے یار دوست اکھٹے ہون تے ایہیوں کیہندے سنے جاندے سن پئی آو کڑائی کھائیے. کم کاجی گھراں دے گل اک پاسے چنگے کھانے پیندے گھراں وچ ہون والی ویا شادی تے سجے سنورنے پروہنے روٹی ول اینج نسدے نے جیوں فیر روٹی نئیں لبھنی یا جیو یں اوہ سدا تے پکھے نے. کی اسی سدا تے پکھے ہاں. نئیں اسی کسی وی اینج دے نئیں ساں. ماں جی نے اک واری گل کردیاں کہیا سی پئی زیادہ لوکائی غریب سی پکھی نئیں سئی. جدوں دھیان کیول روٹی ول ہو جاوے تے لوکائی پکھی ہوجاندی اے. تے جے دھیان لوکائی ول ہوے، کجھ کرن دی چاہ ہووے، کجھ اچیچا کم تے دھیان روٹی ول نئیں جاندا، کی اچیچے کم ساڈے سماج وچوں مک گئے نے جے وڈا دھیان روٹی ول ہو گیا اے، تے ہن او گل جیہڑی آتے چھڈی سی، جیہڑی روٹی اسی کھا رہیے آں او جینیاتی طور تے بدلی ہوئی ہے جدے وچ عام زبان وچ طاقت دین والیاں چیزاں گھٹ تے زائقے والیاں ودھ نیں، پاکستان وچ کنک یا آٹے پاروں لوکاں دیاں 72 فیصد کیلریز دی ضرورتاں پوری کیتی جاندی اے جیہڑی دنیا وچ سبھ تو زیادہ اے، تے ایدے نال ای پاکستان وچ ہر جی،سالانہ 124 کلو گرام آٹا کھاندا اے جیہڑا دنیا وچ سبھ تو زیادہ اے، ایس طرحاں زیادہ آٹا کھا کے یا زیادہ روٹیاں کھا کے وی اسی بیمار پے رہے یاں، مطلب اے کہ بندہ روٹی کھا رہیا اے پر نال روٹی وی بندہ کھا رہی اے. روٹی دی ضرورت اے پر اوہنی جیہڑی جیون لئی اے، ناں کے جیوناں صرف روٹی لئی اے.
