پیاریاں سانوں مٹھڑا نہ لگدا شور

لکھاری.. زاھد اقبال بٹ
ھاسا زندگی دا رس اے ایھدے لئی خاص ول سکھن دی لوڑ نھیں تے نہ ھی ھسن لئی کسے موقع دی تلاش ھوندی اے جیویں مصیبت تربیت توں بناں لڑ لگدی اے ایویں ھاسیاں لئی کسی تربیت دی محتاجی نھیں ھوندی بس اپنے آلے دوالے کھلریاں ساریاں چیزاں نوں شدت نال محسوس کرو ،ایھ بھاویں چڑیاں طوطیاں دیاں بولیاں ھوون ،درختا ں نال چمڑے گالھڑاں دیاں دوڑاں ،سجری سویرے لالیاں تے کانواں دا کھپ رولا ،چڑیا دی چوھک یاں کھگی دی من موھ لین والی واج ، کوئل دی سریلی کوک تے تھانوں ھر ویلے پکھا چھلن واسطے لکھاں رکھ تے رنگیلڑے پھل تھاڈی حیاتی چ رنگ خوشبو تے ھاسے دیاں پھلجھڑیاں کھلارن داسطے ھر دم تیا رنیں تے تھانوں ھسن تے خش رھن لئی کسے موقّع دی کھوج نھیں ھوندی سگوں ایہ ساریاں ھاسے دیاں قدرتی رمزاں تے پھلجھڑیاں تھاڈے اندر موجود نیں.پر ساڈے ماپے وی کھل کے ھسن دے حق وچ نظر نھیں آوندے تےایھ واج بچپن توں ھمیشا ساڈا پچھا کر دی رھی کہ توں کیھ سارا دن دند ای کڈھدا رھنا ایں یاں زرا ایھنوں ھسدیاں ویکھو، شرم تے نھیں آوندی سارا دیھاڑ ھسدی تے دند کڈھدی رھندی ے، کدی تے سنجیدہ ھو جایا کر ایتھے تیرے نخرے سیہ لواں گے پرائے گھر کون چکے گا ،سڈے ما پے دڑھ وٹ جاون تے چپ رھن والے میسے بالاں نوں بھوں چنگا سمجھدے نیں تے ھسن کھیڈن والے بل نوں نظر بند تے زبان دی تالا بندی کرن وچ کوئی کسر نھیں چھڈدے ،نکے بالاں دی لتر کھپی اوھدوں تائیں جاری رھندی اے جد تائیں اوہ ایس پھٹی تے پھٹے وچ اٹ وانگوں تیار نھیں ھو جاندا ، لتر کھپی تے چھترول دی خوراک جاری رھندی اے.جد تیک اوہ شاھدولا دا چوھا نھیں بن جاندا ایس بے روح قلبوت نوں ماپے بھوں فخر نال آکھدے نیں ایھ پتر بھوں چنگا اے ھمیشا ساریاں دے ساھمنے چپ وٹی رکھدا اے تے دوجے پاسے ھسن کھیڈن تے سوال جواب کرن والے بالاں دی ماپیاں ھتھوں شامت آئی رھندی اے. تیجی گل ایہ ھے کہ خوشیاں تے ھاسے ونڈن لئی اچے سپیکراں تے گانے وجاون تے غلغپاڑہ کر کے انھے واہ سگریٹ چھکن تے تشدد امیز حرکتاں راھیں خوشیاں تے منائیا ں جا سکدیاں نیں پر اجیھیاں خوشیاں تے ھاسے اچن چیت گھبراھٹ تے خوف دے ڈھائے جلدی چڑہ جاندیاں نیں کیونجے اجیھیاں خوشیاں حاصل کرن لئی ( Fake circumstances ) ّعارضی طور کجھ چر لئی لوکاں لئی موقعے پیدا کیتے جاندے نیں تاں جے ایہ طیہ شدہ ھاسےخوشیاں تے حرکتاں پوریاں کیتیاں جا سکن ایھ ھاسے ونڈن دا دیوا تیل مکن مگروں بجھ جاندا اے یعنی سارے اپنا اپنا کم کڈھن مگروں رفو چکر ھو جاندے نیں فیر ایہ لوکیں مڑ توں ایہ ڈنگ ٹپاءو ھاسے تے خوشیاں مناون لئی نویں موقع تے نویں شکار دی کھوج شروع کر دیندے اے اسلئی ایھدی عمر وی تھوڑی ھوندی اے ۔ایہ تھاڈی اپنی من موج اے کھ تسیں ترکڑی دے کس پلڑے چ بیٹھ دے اوہ۔۔۔۔۔