لکھاری
زاھد اقبال بٹ
مینوں سون دیو اصلوں سونا نھیں ،جاگن اے ،حقیقت وچ سونا اک بھانہ اے دوجیاں کولوں اوھلا کر کے لکن دا ، شریکاں دتے تھکیویں نوں سولی چاڑھن دی کھیڈ تماشا اے۔ مینوں سون دیو ،پریم کھوٹ دے کچے دھاگیاں نوں مڑ توں وٹن دی کھیچل تےسوالاں دے جواباں تون بچن دی لکن میٹی وی اے۔مینوں سون دیو اک بھانہ اے مونھہ لگی کالک چھپاون دا،چھوٹا من پرچاون دا ،اندر لگی اگ بجھاون دا، مینوں سون دیو پریم دی سچی پھل وی اےتے اندر دی “میل”وی اے. مینوں سون دیو اپنے نال بھڑن دا سبق وی اے تے جڑیا ن نال “حرج “وی اے۔ مینوں سون دیو پچھتاوا اے لنگھے ویلے دا ، “ھونی دے نہ ھوون” دا–ھائے–کوئی موڑہ لیاوے لنگھیا ویلا–جتن اے مڑ توں اندرجھاتی پاون دا ،نویں سرے توں جیون جین دا .مینوں سون دیو ڈر اے ھتھوں حیاتی سرا چھٹن دا..خاکی خاک ھوون دا.لو فیر مینوں سون دیو……….
527
Akhaar nu punjabi baNao. Punjab di har jooh di khushbu aaway.
جی شکریا ۔۔۔