دو شہراں دی کہانی توں چنیا حصہ
چارلس ڈکنز
خبرے اوہ کیہڑا ویلا سی۔۔۔ چنگا سی کہ مندا سی۔۔۔ علماں والے ہر پاسے رلدے سن تے کم عقلاں دا راج سی۔۔۔ بے یقینی تے یقین ودھدا جارہیا سی۔۔۔ رت تے روشنی دی سی پر ہنیرا چھایا ہویا سی۔۔۔امید دی بہار نوں ناامیدی دا پت جھڑ سکھا رہیا سی۔۔۔ ہر شے اک سراب وانگوں دسدی سی بئی ہتھ لائیاں غائب ہو جاندی سی۔۔ ۔سانوں جنت دا راہ دس کے کسے ہور پاسے ٹوریا جارہیا سی۔۔۔ اسی کسے ہور ای زمانے وچ رہ رہے ساں۔۔۔ اوہ زمانہ انج سمجھو جیویں اج دا زمانہ سی تے ہر طرح دے حالات اج کل دے ای حالات سن۔۔۔ صرف چند آوازاں سن جیہڑیاں دس رہیاں سن کہ کیہ ہو رئیا اے تے اوہناں دی گل سنن تے من لین تے باقی سب مجبور سن۔۔۔ بالکل انج ای جیویں اج کل ہو رہیا اے۔
ترجمہ
وقاص ضیا
439
