پارلنگھ کے وی ڈبے آں………

لکھاری
زاھد اقبال بٹ
پار لنگھنا ں کوئی وڈا کم نھیں ،مسلسل ٹردیاں رھناں کم اے۔ پا ر اپنے آپ نال میل تے دشمن دی جوہ وی ھو سکدی اے، پار سجن نال میل دی کھیڈ تے تیاگن داسبق تے ” کھرا ” وی ھوسکدا اے، پار اک جگہ توں دوئی تھاں یاں اپنے سچ نال میل وی ھو سکدا اے ۔پارلنگھناں میھناں نھیں ایھ تے اک پوڑھی توں دوجی پوڑھی چڑھن دی جھد اے۔ متھے ٹیچیاں نال میل تے لائی لگاں دے الیکے رستیاں دی حد بندی دے وچکار کولھوں دے بیل وانگوں گیڑے لانا نراں تھکیواں اے پرلکیر دے فقیر نوں ایہ تھکیواں وارے چ اے ۔ کیونجے ایہ” کسبی” اجیھے تھکیویں وچوں کجھ ملن دی آس بھانے “وگا ر ” دا مچ بالی رکھدے نیں تے سمجھدے نیں اصلوں ایہ ھی حیاتی دی کھٹی وٹی اے اوہ ایس تھکیویں توں سوڑھے نھیں پیندے سگوں ایھدے وچ من لائی رکھدے نیں پر ایہ وی سچ اے کہ اپنی من مرضی نال بے حد ٹرن نال تھکیواں نھیں ھونداکیونجے ایس مسافت دے پینڈے وچ اپنے آپ نال میل دی کھیڈ چھپی ھوندی اے.پر لائی لگاں دے متھے رستیاں اتے ٹرن توں پھلاں بندہ تھک جاندا اے کیونجے ایس ٹرن وچ دوجے دی مرضی شامل ھوندی اے۔ کجھ Geographically مڈھوں جمیاں قوماں صد یاں توں اپنیidentity نال پیڑھیو پیڑھی عالمی سماج وچ اپنے expression of tolerance دیاں بنیاداں اتے پانی دی ریڑھ (بھائو) وانگوں پینڈا کردیاں نظر آوندیاں نیںاجیھے ملکاں وچ انسانیت دیاں ون سونیاں مورتاں ھر تھاں تے نظری آوندے نیں تے دوجے پاسے نویاں جمیاں ریا ستاں اپنی حد بندیاں مو جب اپنی میموری نوں ھی ریسائیکل کردیاں رھندیاں نیں تے شعور تے زھانت توں مکھ موڑ کے کولھوں دے بیل وانگوں ،جتھوں ٹریاں سن چکر کٹ کے اج وی اوتھے ای کھلوتیاں نیں۔جدوں ٹرنا وی متھیا ھووے ،جد محبت دے دائقے وی محدود ھوون ،جد اڈاری دی وی حد بندی تے چوکیداری ھووے ، انساناں دی تقسیم ھر انگ وچ قید ھووے تے فیر پار لنگھ کے وی اسیں ڈبے آن۔۔