116

راہ لوڑئیے عشقے دا ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ لکھاری زاھد اقبال بٹ

ایہ گَل ِسدّی سادی اے، سارے جَگت دی رائے شماری اے ، حسد دی اَگ سَبھ تُوں وڈّی بماری اے ،کرودھی ساری عُمر کُڑھدا ، سڑدا، بلدا، سِہکدا رھنا اے ، لَگدا ایہ ساڑ بماری تینوں جان تُوں وی پیاری اے ،تیریاں راتاں ساڑ ، کرودھ پُھوکدیاں لَنگھ جاندیاں نیں ، ایہ صدیاں پرانی مندی گَندی سوچ دِی کِھچڑی پکائی رکھناں ایں ، وانگ سَتّی دیاں رسماں چڑاھاوا چڑھائی رکھناں ایں دماغ دا گَتاوا بنائی رکھنا ایں ، زرا سوچ کے دَس ایہ تیریاں لاعلاج کارا گریاں ، کِس جاہ دی خماریاں نیں ، تیری چترکاریاں دا خونی رقص فقط شُعبدہ بازیاں نیں، حسد فساد دیاں پَنڈاں ڈَھو ڈھوتے گَپوڑ ماردیاں تھک دا نہیں ، ایہ زخیرہ اندوذیاں دیاں سٹّے بازیاں تیری جان دیاں بازیاں نیں ، اِک عُمر وھائی ۔۔ ھُن کیہ کرئیے تیرے سِر وچ پئی کِیھ تے مِٹّی دا ،اِس بُجھدے دِیوے دا ، جَماندرُوں ٹُرے قصّے دا ،اپنی کِیتی ، بِیتی ، اُنتِی ، اُلٹی گِنتی دا ، جَد حسد فسادی دُھوئیں نےہر پاسے کورٹ کچہری لگا دتّی، حاسداں اپنے ہتّھی اپنی گِچّی کڑکّی وچ پھسا دتّی، ۔۔۔۔ مورکھا ھُن دَس تیرے کیہ اے پَلّے ،تُوں تاں اپنی جھولی نُوں آپوں سَنھ لَگا دِتّی ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ مترا۔۔۔۔۔۔۔ جنہاں عشق دی کَھنڈ کھادی ھووے ، اوھناں عشق ھی ونڈیا اے ، عشق دے رَاھی مَجّاں تے چار سَکدے نیں پر بَندے نھیں ۔۔۔۔۔۔۔

اپنی رائے دا اظہار کرو