لکھاری
زاھد اقبال بٹ
جے تسیں اپنے آلے دوالے لوکاں نوں من موج تے آزادی نال جیون ، جیونا ویکھنا چائندے اوھ تے فر تھانوں پھلاں اپنے آپ نوں آزاد کرن لئی اپنے آپ نوں، اپنے ساھمنے پیش کرنا ھووے گا۔ پھلے اپنیاں پیشیاں بھگتنیاں پین گیا تے اپنی کرنی،ویکھنی،ٹرنی دے سوالاں دی تکرار تے اوھدا ساھمنا کرنا پیسی پر اپنیاں پیشیاں توں جان چھٹے گی تےفیر دوجیاں دی خیر خبر ھوسی۔سچی گل اے پوری حیاتی اپنیاں پیشیاں مکدیاں ای نھیں ۔ فرض کرئے جے اسیں اپنے اندر آزادی تے اپنے آپ نال پیار دی کھیڈ کرن وچ کامیاب ھو جانے آں تے سمجھو دنیا نوں سوھنا کرن وچ پھلا پیر پٹیا گیا۔ایھ گل چیتے رکھن جوگ اے تھانوں rescue کرن کوئی وی نھیں ائے گا تساں خود اپنے آپ نوں rescue کرنا اے۔تھاڈے اندر طاقت موجود اے تسیں دوجیاں اتے ایویں بھروسا کیتی جا رھے اوھ ، کوئی وی تھاڈی پرواھ کیوں کرے گا ،جد پیڑھ دی سھنی تیری،جد دراڈھے پینڈیا دی سواری تیری، جد بھک سولی لٹکن واری تیری ، تیرے ڈر خوف دی واری تیری ، جد سار یاں سھنیا تیرے کھاتے تے فیر آزادی جیون ،تے سارے دنیا دے رنگ وی تیری خاطر.. آ فیر اپنے آپ نوں اپنے رنگ وچ رنگئے تےمن موج دی لھر نال حیاتی چ رنگ بھرئے شید اجیھے رنگ خاموشیاں نال لوکاں نوں اندروں اندری رنگ دیون کیونجے خاموشیاں نوں سنن واسطے کسی ٹکنیک دی لوڑ نھیں
647
